İçim sıkılıyor
Öyle böyle
değil
Atasım var kendimi boşluğa.


Çürüyen şeyleri sevmekte üstüme yok
benim
Sofia.
İnan insanları
Kadınları
Erkekleri
Çocukları
Ve bu dünyayı seviyordum.


Anlarsın ya çürüyen şeyleri sevmek
zorundaymışım gibi hep
Bak
şimdi
Bu cerahat
Al bu neşteri sök içimden Sofia.

Uzakta pezevenk ve oruspularıyla kocamış dünya
Nasıl da çirkin
Nasıl da kötü
kötülük sorunu vardır kimisinin Sofia
sen ne yaparsan yap
İçinde inceden inceye bir irin dürter durur dünyasını
İşte bu yüzden
Kimilerinin mutsuzluğu kader değil seçimdir Sofia.

Geçer gün
Dün ve bugün
Ve hatta yarın
En fazlası üç gün.

İçimde vapur seferleri
ve martılar
benle bir ilgisi yok artık bunların
Pezevenkleri ve oruspularıyla raks etsin
gün aşırı
çirkin dünya.
Burası bu kadar nasılsa.

Ben iyileşirim nasılsa
tutarım ellerinden şiirin
uzanıp toprağa
yükselip göğe
Sığdıramayıp içimi içime ben iyileşirim nasılsa.
Sen asıl
çürüdükçe çürüyenlere üzül.


Sofia
Cehennem çiçeğim.
Şiirden kadınlar ne arar burada.

Burası dünya
silkelesen
Fahişe
silkelemesen
Pezevenk
burası bu kadar işte.