0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
941
Okunma
güzel bir anın yağmuru
ağaçlar karanlığa sarılmış uyuyordu
cama gelip vurdu
kim o dedi içimden korku
benim dese camı açacak değildim ya
cesur bir gülümsemeyle yürümek istedim
her yanını iyi bildiğim aydınlık
geceye karışınca
atıverdim kendimi bahçelerin rüyasına
soluk soluğa kapandığım yatak
al düşüncelerimi patikalara it
götür beni denizlerin uzağına
karşı kıyada çiçekler uyansın yeni güne
elbet bu sonsuzun bir sonu var
karıştırıp duruyor kalbini cevap vermemek için
ayın araladığı ışığı duyuyorum
duyduğum bana kalsın.
