Kabus gibi rüyalar benliğimi boğarken,
Kusurdan arındırıp, pakla beni gönlünde.
Gecenin bir vaktinde tepeden ay doğarken,
Kalbini uyandırıp, sakla beni gönlünde.

İlden ile göçtükçe, gidemedim peşinde.
Kendimi avundurdum hayalinin döşünde.
Sensiz geçen yılların özlemini düşün de,
Vicdanını kandırıp, sakla beni gönlünde.

İçimde ki volkanlar yeni küle dönmüşken,
Bu yangından geriye sade enkaz kalmışken,
Gözler bana çevrilmiş, beni hedef almışken,
Onları inandırıp, sakla beni gönlünde.

Kapkara bulutlardan yağmurlar indiğinde,
Hayatın bütün yükü sırtıma bindiğinde,
Yorgun düşen şu kalbim köşeye sindiğinde,
Herkese başkaldırıp, sakla beni gönlünde.

Karanlık sokaklarda dizlerimi bükerken,
Uzayan geceleri sabır diye çekerken,
Gözümün yaşlarını tövbe diye dökerken,
Gül suyuna bandırıp, sakla beni gönlünde.


Sabri Koca