0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
646
Okunma
gözlerine bakınca beni zehirleyen günahın
bir yenilgi mi sadece kapıdan kaçıp giden
her kim ki kendine kalanı biliyorsa
yağmur doldursun o çukurları
yalanlar söylemesin
öyle değildi belki
uyuşmuş bir sabah karanlığını
kollarını gerip bekleyen bulutları
sevinç gözyaşlarıyla karşıladığında
vaktin tam ortasına oturup bağıracaktık
sonsuzluk bu
sonsuz olmak bu
işitmiyorlar
kalbinle kala kaldın karanfil
kendi kokusu ile sarhoş olan yapraklara fenalık
bir ferahlık bağışlayacak değil umutlar
bütün biriktirdiğim sevgileri geri istiyorum sevginizden
yalpalamaya gerek yok
küçük bir pazarlık sarkacı olsun
dilin kavradığı rüyaya hüküm giydirmek zor
ne çıkarsa bahtımıza.
