Ahh..
Sensiz bükülen yüzümde bir martı nasıl ağladı...


Bilsen
Gecenin dudaklarına çocukca sindiğimi
Özlerken seni kalbime
Avucumun içine kanayan sessizliği
Pencereden sarkan saçlarım darmadağın
Ruhumun parçaları gözlerinin mavisine ölürken
Ağaçlara adını kazıyorum
Bitmeyen sen telaşla yürüyor içimden
Sol yanımda bahar şiirleri
Ne olur bugün de yağma yağmur
Aynada kırık mum


Uyan
Güneşi avuçlarca gökyüzüne
Gülümse suskunluğumun sızısına
Zaman iz sürerken ince ve derin
Yaralarıma..
Ben ki,
Karanlığı aştım da geldim yorgun dizlerine
Uykusuz ve sarhoş sõzcüklerimin rüzgarlı değirmeninde
Duygularımı öğüttüm seninle
Istemem sensiz ışığı
Koymayın siyahı göklerime
Aynı sıcaklıkta ikimize değen
Rüzgar olmalı



Ahh..
Duydun mu denizin sesini
Parmaklarının ucundaki baharın saçaklarından
Gerildikçe bulutların karnı
Her yanım çıplak ve soğuk
Hiç mi susmaz beni dinleyen gürültüler
Üşüyorum..


Kalbini dem yaptığım gölgenin çukurlarında saklıyorum yüzünü
Bir akşam üstü de olsa gel
Çınlıyor gövdem aşkınla
Gerçeğin uykusunu içir bana
Gel...

Ahh...
Sensiz bükülen yüzümde bir çocuk nasıl ağlıyor..