3
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1031
Okunma
Sıradan bir kağıt,
sıradan,
bembeyaz...
Bir evren boşluğu gibi,
kayboluş,varoluşun içinde,
nadasta bir tarla,
bomboş bir kalp,
bir varmış bir yokmuşluk,
sonrası?..
Kim bilebilir ki?...
Bu dünyada sıradanlık, sanki HİÇ olmak gibi.
HİÇ olmanın tevazusu bir yana,
Ben Mevlana değilim ki...
O kağıt yazılmalı,
karakalem yaşanmış bir hayat,
konuşturulmalı kağıdın üzerinde.
O beyaz boşluğa bir yaşam sıralanmalı,
aralarında ıslak satırların da olduğu.
Hani yaşlar dökülmeden az önce,burnunda bir sızı olur ya,
o sızıya değmeli ağladıkların.
Ben severken de sıradan olamadım ki,
nefretim de sıradan olsun.
Kalmalı bu kağıtlar,
peşin sıra gelmeli benim yokluğum gibi...
Gelmeli ki,
HİÇ liğim hiç sıradan olmasın.
İnci Demirel Tunçişler
5.0
100% (10)
Cevap Yaz
