Zaman durur mu?
Bazen durur,öyle bir durur ki!..
Yıllar geçer,yaşlar gider,
kalbin bir soğur,tekrar alevlenir,
tamam,unuttum,geçti gitti dersin bir ara,
Hiç ummadığın bir anda,
İçinden,tam ortadan bir yerden,
Boğazına kadar yakan bir sızı başlar.
Aklının tanımak istemediği,yürek sesi başlar.
Hala o kalakaldığın yerdesindir,
Hani tembihliydi kalbin?
Hani üzemiyecekti seni artık?
Sanki aradan o yıllar hiç geçmemiş gibi,
İçindeki kuş tekrar çırpınmaya başlar.
Eski şarkılara saklanırsın yine,
Eski resimler,yıllara rağmen eskimeyen anılara.
Bir yanın yapma der,
Oysa sen acıya tekrar davetiye çıkarır gibi,
Sırtını dönersin aklına.

Uçurumlar cezbedicidir,
Belki ondan...
Yarım kalmış şeyleri sevmem hiç,
Belki ondan...
Acı çekmeye mi alıştım?
Belki ondan...
Özlemek,ağır bir yük,
Belki ondan...
Ne sebep arasam da kendime,
Sevmiştim onu...
İŞTE ONDAN.

İnci Demirel Tunçişler