2
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
1288
Okunma
Ayakları yalın ve görmeyen bir kısrak
dili gergin,susuz ve çıplak
denizin kokusunda toprak sayıyor
adım adım sayılıyor yelesi
sanki,küheylanı andırıyor
ateş saçıyor nefesi kurutarak yeryüzünü
üzerimize toparlanan bu bulut
bu kahır eden insan kümesi
geçiyoruz içlerinden toprağı toza katarak
hıncahınç eğiliyor boynumuz daima ileri!
koş bakalım arkanda ey binler
nereye bu yolculuk
kime bu sefer.
’Nisan