Kolay olmuyor gönlü yanınca susması insanın,
Tutamıyorum ellerimi yazıyor işte yine seni,
Bir tenhadayım , sindim yine kağıt ,kaleme.
Sen olunca dizelerim de, gözlerimde susamıyor işte.
Öyle derinlerde, öyle kara bir gecedeyim ki yar,
Görsen tutmaz dizlerin , dayanmaz yüreğin,
Kar yağmış sanki yalnız üstüme benim,
Üşüyorum , yokluğun çok soğukmuş bilmezdim.
Anımsatıyorsun her şeyde , her seste kendini,
Neredesin , nasıldır halin hiç bilmiyorum ki,
Geçiyor dert etme diyor görenler beni,
Bilmiyorlar , bilmiyorlar bende ki seni !
Karanlıklarda uyanıyorum , güneşi bekliyorum,
Onun her doğuşunu kendime umut biliyorum,
Gönlüm zifiri , aşka simsiyahım,
Gülüşünle doğacak gündüzümü bekliyorum.
Gören iki kelam edip seni soruyor,
Aslına bakarsan canım yansa da bu beni mutlu ediyor,
İsmimizi yan yana duymak ...
Ah anlatamıyorum bunu içim yanıyor.
Utanıyorum seni özlemeye , buna dert demeye,
Bu öyle bir yer ki bulamıyorum acımı bile,
Ağlıyorum bazı, neden ağladığımı bilmeye bilmeye
Ah sesine susadığım yarim , ben seni nasıl sileyim ?
Kurudum, sanki kanadı kırık bir kuşum,
Hayallerimi kaybettim , şaşkın bir mecnunum ,
Yok ki kimseye faydam kendimi unutmuşum,
Yolum çok dikenli lakin sonundan umutluyum.
*