gözlerinin kahvesinde bakıyorum falıma
kalbim kabarmış
yollarım açık,
telvesinde adın çıkıyor
üç vakte kadar kısmetim sen;
gel- diyeceksin bana
koşacağım peşinden
canım mezarın eşiğinde
iki elim kanda olsa da.


gizlemiştim kendimi kendime
ay ışığında gölgeydim
görmüyordu kimse,
anıların üstüne yan gelip yatıyordum
aynalarla yapıyordum pazarlığı
satıyordum anasını dünyanın.


delisi olmuştum sevginin
aldırmıyordum aşkın yaptığı şakalara
gevremişti imanım,
kendime şeyh
kendime türbeydim
ben de gülüyordum halime
meleklere sıkıldıkça canım.


şimdi sen varsın,
seninle yaşıyorum yürek yüreğe
kalbinde yatıyorum
yatağında uyanıyorum;
senden bir harem kuruyorum gönül odamda,
asude gecelerde fırtına gibi sevişiyorum;
birinizin sevda memesi avucumda
birinizin saçları parmaklarımda
aynı anda dertleşiyorum öbürüyle.


bazen içleniyorum içinizden birine
dökemiyorum dilimdekileri,
işte o zaman
diğer senin dizlerinde ağlıyorum
başka bir sen dileniyorum utanmadan.


sen uyurken
yakamozlar topladım denizinden
ihanetini görmedim dalgalarının,
hakkım varsa helâl olsun sana
biliyorum sevdiğini
hiç kötü söz duymadım hayalinden.