18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1342
Okunma

dört mevsimdik önceleri,
kış kadar ayaz
güneş kadar yakan;
fırtına olurdu aşklarımız
sicim gibi yağmurduk her an.
her bahar açardık kırlarda
gelincik tarlasıydı yüreklerimiz,
uçuşurdu sevdalarımız şehrin sokaklarında
tutulmadan kelebeklerimiz.
mevsimlere benzedik yine
mevsimler de değişti biz de;
ne yağmur olan var
ne fırtına
ne de kar,
vura vura bitirdiler gençliğimizi
tükeniyoruz azar azar.