sensizliğinden geliyorum
yaşamın
sessizliğinden
ışıksız ve köhne sokaklarından
yüzüm yorgun
en hassas yerinden kırılıyor
ayna ki
tenhaydı düşlerim
geceydi
çıkıp geldim işte
su ve ateş
birde komik yalnızlığım var
sana sunabileceğim
kokuları yeni başlayacaktı
çünkü tüm çiçeklerin
şiiri oku
ateşi yak
suyu dinle
özledim de!
ıslatarak alt dudaklarını
sensiz yatılı düşlerden
ne kaldıki geriye
başarısız bir ihtilal gibi
birde belleğim
hazin ve komik üstelik
başımda bir ağrı
başımda bir bela
intiharsa yasaktır
ahh külliyen yalan olsa.
hatırla eski okul kaçkınlarını
aynı cepte buluşan
avuç içlerini
pembe yanakları
iç çekişleri
sensiz yürüyüşlerimden
yürek dolusu
düş biriktirdim sana
birde evden kaçışlarımı
istersen yok say bunları
beni özle kuytularında
seni seviyorum de!
şiir yazan bir adamın
fotoğrafı var yanımda
kendini ölümlü sanıyor
onu getirdim ganimettir
vuruldu
öldü
dirildi sonra büyüdü
suyun öteki yakasında
yaşadı
kovuldu tüm kabilelerden
sülfür incelendi ve
kırıldı ayna
en ince yerinden
derinden ter
derinden iyot
yaşamdan sır
ve kokusu yalnızlığımın
onu getirdim sana
senin anlayacağın
sevgilim olmayan
sevgili;
unutulmaya geldim işte
onarılmaya değil
kov beni kabilenden
bekliyorum..



(...)