hangi renge boyamıştık hayatı
biz birbirimizden giderken
sen elini uzatıp tutsaydın beni
düşmezdik biz
o ayrılık köprüsünden

ama düştük işte
ayrı dünyaların koylarına
paramparça ederek duygularımızı
savurduk yabancı denizlerin siyahi dalgalarına

bir müebbet bahşetti hayat bana
içinde sensizliğin çığlıkları olan
kulaklarımı sağır edercesine
aklımın ortasında yankılanan

acıya ritmik ne varsa
geçti yüreğimin tünelinden
ve sürgün etti beni bilinmezlere


neydi kavgası bu sevdanın
neden sığamadı bu deli yüreklere
feleğin kara pençesine mahkum umutlar
ateş yağdırmaya hazır kızgın bulutlar
şimdi hüzün sızıyor sensizliğin gecelerinden
birikip parçalanmış yüreğime
bir hüzün deryası ki
dolup taşıyor göz pınarlarımdan

kahırlarla yoğrulmuş bu beden
bezmişken kendinden
bu tafraları nedir hayatın
gecelerimi illegal düşlerle sarmalar durmadan

ya örülen bu ağlar
engelmi güneşin doğuşuna
neden gün aydınlığının ortasında bu kara bulut
kırağı çalarken ruhumun derin duygularını
ayazlar neden çatlatıyordu
henüz gün görmeyen
yeni iklimlerimi doğarken

HÜLYA ÇELİK