Çocukluğum düştü yine aklıma
Bende çocuktum bir zamanlar
Yalan değil çocuktum bende
Kısa şortların arasına sıkışmış sıska bacaklarla
Bir taraftanda terlik yememek için yalanlarla
Çocuktum bir zamanlar bende
Çocukluk denirse buna

Yağmurun yağması ilgilendirmezdi
Tarzan gibi dolanırdım sokaklarda
Hava atmak için mahallenin kızlarına
Kar yağması hiç problem değildi
Çoşkuydu hatta
Severdim karda oynamayı
Ellerim soğuktan mosmor kesilde
Ağlasamda salya sümük
Çocuktum bende bir zamanlar
Çocukluk denirse buna

Ne çok şey çekrdi annem o vakit
Ellerimi ısıtmaya çalışırken
Annem:” sobaya tutma ellerini” desede
Umursamazdım donmuştur ellerim
Geçerdim sobanın dibine
Daha da sızlar, ağlardım
Çocuktum bende bir zamanlar
Çocukluk denirse buna

Çocuktum bir zamanlar bende
Kabuğuna sığmayan.
İnatla, hergün; anne ben ne zaman büyüyeceğim derken
Durmadan gardropun orda ölçerdim boyumu
Acaba başım cama geldimi diye.
Boyum uzun göstermek için hindi gibi kaldırırdım başımı
Ama bir türlü büyümüyordum, ağlıyordum.
Büyümeye hecesliydim ama
Hala turuncu bilyenin peşinde koşuyordum...
Büyümeye hevesliydim ama,
Hala mermerle yokuş aşağıya kayıyordum
Büyümeye hevesliydim ama
Büyümenin ne olduğunu bilmiyordum
Çocuktum bende bir zaman-lar
Kısa şortların arasına sıkışmış bacaklarla...
Tabi çocukla denirse buna...