sen bir susuştun
bense sensizlikte boğuldum
bu dünyada

göğe bakmayı seninle sevdim
yürümeyi
şarkı söylemeyi
gülmeyi
ağlamayı da seninle sevdim
ama acı çekmeyi
senden sonra öğrendim
senden sonra
yaşamaktan nefret ettim
insanlardan da
kendimden de nefret ettim

buraya adını yazsam
seni özlediğimi
sevdiğimi
bana bir kurşun sıksa bu hayat
veya bir idam hazırlasa
en acımasız olanından
en cellet bakışlı zindanlara atsalar beni
sırf bu yüzden belki sen olmazsın yanımda
seninle ölmek
sensiz ölmekten daha acımasızdır

sen doğmadan önce ki halimsin
doğduktan sonra ellerim
sonra gözlerim
kaşım, saçım
ve yüzüm-sün
sonra sesim
tenim
etim
tırnağım-sın

şimdi
kuru bir toprağım ben
kanayan bir yara
sızlayan bir yürek
kırılan bir umud
mutluluk sonrası hüzün
son sözü yazılmamış bir şiir
satırlara sığmayan bir bekleyişim ben
ihtimaller üstünde durmuyorum
bir bıçağın sırtında yürüyorum sanki
ama ilkbaharda açan bir tomurcuk gibi
kışın ortasında doğan güneşim ben

o kadar çok özledim ki seni
şu yüreğim parçalara bölündü
yine de bu yalnızlığı seninle yaşadım
yanan bir yürek
bir ateşin ortasında kalmaktan daha can alıcıdır
canımı al
ama yüreğime dokunma

sen doğmadan önce ki halimsin
doğduktan sonra da yüreğim-sin

ibrahim dalkılıç

26.02.2018