1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
902
Okunma
bu akşam saat yediyi vurunca
sensizlik başlar ömrümün bu son deminde
arşınlasam da yaşamı eskisi gibi
kalbimin yalnız köşesinde hala sen varsın
sığdıramıyorum seni hiçbir yere
gözlerin değdi ya gözlerime
masum bir çocuk edasıyla
işte o gün anladım seni nasıl sevdiğimi
hîkaye sanılsa da bizim sevgimiz
bir muhabbet başlıyor
yokluğunla aramda
bir çay kadar koyu
bir ömür kadar uzun
bir peygamber sabrı kadar ağır
boğazımda düğümleniyorsun
sevgini her yutkunduğumda
artık tüm akşamlar ılıktır
nefesin okşarken tenimi
utancına yenik düştüğüm anlar şahittir
akşamın kokusunda seni arıyorum
kayan yıldızlara bile seni soruyorum
yokluğunla sarmaş dolaş duygulardayım
eğer aşk özlemekse, azize’m
eğer özleminle azap duymaksa
ya da acısıyla yanmaksa
o zaman uzaklarda arama
aşk dedikleri bu olsa gerek...
__26 Şubat 2018
5.0
100% (3)
Cevap Yaz