________________________Manisa anıları…(SON)

Manisa’yı senden önce görmedim!
Çağırınca, koştum gittim birader!
Kötü diye, hiç ihtimal vermedim;
Her yerine öldüm, bittim birader…

Ne güzeldi, hep birlikte dolaşmak…
Aldığımız her nesneyi, üleşmek!
Senin espirilerinle gülüşmek!
Hiç sanma ki hep unuttum birader…

Göremedim “Spil” dağın ucunu…
Lokman hekim olmuş mesir macunu!
Çekirdeksiz üzüm, sarmış acunu;
Cıngıllardan, lezzet tattım birader…

Tatlı kavun, Kırkağaç’ta bulunur!
“Sard” kentine, ancak hayran kalınır!
Şehzadeler duymasın çok alınır;
“Nyobe’ye,” bir göz attım birader…

Antalya’da Side, Perge, Aspendos!
Fethiye’de Pınara ve Telmessos…
Manisa’da, Artemis ve de Sardes;
Kültürüme, kültür kattım birader…

Antik kenti, bilirim hiç sevmezdin!
Dört kırık taş derdin asla övmezdin!
Nezaketen, hiçte baştan savmazdın;
O taşlarda, ne çok yattım birader…

Son durağın Konya oldu sonunda…
Anlattım bak, ne var, ne yok önünde!
Dört haziran, güzel bir yaz gününde;
Ben de kara yasa battım birader…
RUHUN ŞAD OLSUN…

Antalya-2018/02

Halil Şakir Taşçıoğlu