geride bıraktığın hatıralar ilerledi bıraktığın yerden,
herşey sana doğruyken,
herşey sana yanlış en çok..
Bu kibrit çöpünden bir kıvılcım daha çıkmayacak diye,
Kutudan çıkartılıp atılmış gibi,
Onunla bir ev yapabilirdin oysa...
İçinde biz,
Diz dize gelip tenlerimiz buruşuncuya dek,
Diri tutabilirdik anılarımı.
Tutulabilirdi verilen sözler,
Şu koskocaman dünya da gitmekten daha iyi bir fikir
Elebette vardı,
Ne varki benim olduğum hayat sana hep dardı,
Ne varki çalışsan
İçine koca bir ömür sığardı...

yollar artık sana çıkmıyor sevgilim,
yollar artık çıkmıyor bile,
Hiçbirşeye, hiçbirine.
Aklımın ucundan bile geçmedi sensiz yaşamak,
Nefes almayı saymazsak tabi..
Hiçbir ölüm gelmedi bu kadar dile,
ve sensiz ölmek bile
Yaşamak sayılıyor bu coğrafyada...

Şimdilerde adını bile alamıyorum adımın yanına,
Kollarımda seninle eskittiğim yıllar,
Önümde yaşamak zorunda olduğum yarınlar,
Gözlerimde yaşamaya dair ufak kımıldamalar,
Aleyhime delil olarak sunuluyor hayat terazisinde,
Ağır basan yanım hep sen,
Ağrıyan yanım sen,
Nasıl üste çıkabilirim ki ben.
Bunun üstesinden nasıl gelebilirim...

Artık beni ikna etti hayat gelmeyeceğine,
Söz geçmez kalbime geçti sensizlik,
Ben hala gücümü topladıkça harekete geçiyor olsam da,
Her seferinde bir hamle eksik kalıyorum sana,
Bir adım, çok değil...
Yazabildiğim şiirlerce özledim seni,
Kelimelerce özledim,
Yıllarca özledim de,
Gelmek iyi bir fikir gibi gelmedi sana,
İkna edemedim, ikna oldum.
Ama ben artık yoruldum.
Bana kim kollarını açarsa artık o’dur yurdum...

14.02.2018
ybarskanmay