Mehpare’nin bir masalı vardı
Prenses edasıyla anlatırdı
-belki rüyasında gördü belki de biri kulağına fısıldadı -
Sanırsın hep kelebek kanadından narin
elbiseler dikilmiş
Herhangi bir acı da
çelikten parmaklarıyla
kaderini çimdiklememiş
Maskeli baloları severdi
- aslında maske takmayı severdi baloları mecburen ... -
Canı sıkıldığında temposuz şiirler yazar
alkışlanmayı beklerdi

Bana soytarı rolü verdi
hayata kahkaha ile tutunmaya çalışan
Güldüremediği her saniye
boynu ayrılığa yaklaşan

Uykusuz kalıp da
akreple yelkovana sövdüğü bir gün
çekip gittim ...

Zeliha’nın bir masalı vardı
Karun edasıyla anlatırdı
-belki bir kitapta rastladı belki de kadehlerin sözüne kandı -
"Kalbe yaslanmak aptalların işi... " derdi
Romantizm bir oyundu
Makyaj tazelemeye ayırdığı vakit
dudaklarımda gezindiğinden uzundu

Bana dilenci rolü verdi
üç kuruş için dilinde dua geveleyen
Müşteri kaçmasın diye
oturduğu yeri bile değiştirmeyen

C/ismime tırnaklarını geçirdiği bir gün
çekip gittim ...

Şefika’nın bir masalı vardı
Tanrı edasıyla anlatırdı
-belki vahiy aldım sandı belki de cinnete bulaştı -
İşaret levhalarına hiç ihtiyacı olmamış
Sanırsın peygamber soyundan
hiç günaha dokunmamış
Kimseye şuh bir bakış atmamış
Gecelerin koynunda muzır düşler kurmamış
Yaratıcı yorulup yedinci gün dinlenirken
kendisi önden gidip nirvanaya ulaşmış

Bana kör adam rolü verdi
nabzını durduran kurşundaki
el izini göremeyen
Paslı cümlelerin istilası yüzünden
hakikate eremeyen
-belli ki " Yönsüz Kuş ! " diye seslenmesi bu yüzden -

Sayfa kenarlarında yazarla inatlaştığı bir gün
çekip gittim ...

Asiye .... Nevin .... Funda ....
Kimi cılız kalpler çizerken buğulu camlara
Kimi adımlarını sürürken çıkmaz sokaklarda
rüyasına girdiğim ve çekip gittiğim kadınlar ...
Ah ! Hepsi de kısa çöpü çekmişti gerçek hayatta
ve ellerindeki masallara tutunmuştular

Fakat giderken yazdım
-anlaşılması için
vedalara
kocaman harflerle yazdım hem de -
Ben kısa çöpü çekenler için
mezar yeri değilim !


Özgür SARAÇ / Râzı
01022018 Denizli