Yüreğim kalmak istiyor, gözyaşlarım göç bekliyor!!!
Gökyüzünden böyle bir bulut geçmemiştir.
Geçmemiştir nehirlerden böyle bir akıntı.
Ürkek bir şaşkınlıklık içinde
Geçte kalsan, erkende varsan sonuç hep aynı yalnızlık
Gurbetin karanlığı mı fazla yoksa
Kalbimin ışıkları mı yanmıyor ?

Yüreğim kalmak istiyor, gözyaşlarım göç bekliyor !!!
Kopuyor yüreğimdeki kuşun kanatları
Kopuyor yüreğimdeki anakaraların parçaları
Un ufak oluyor çarptıkça birbirine
Ufalıyor ütopyamda verimli topraklar
İdam ediliyorum yıldızların yalancı şahitliğinde
Oysa
Oysa ben hepsini çok severdim...

Yüreğim kalmak istiyor, gözyaşlarım göç bekliyor !!!
Bir kendim var, içimde birde hiçkimsesizliğim
Hangisine dönse yüzüm öteki daha çok ağlıyor
Ve ben arasında kalıyorum acılarımın

Yüreğim kalmak istiyor, gözyaşlarım göç bekliyor !!!
Hüzün bana fazla dokunuyor,
Çarmıha gersem değen hüzünleri yine kendi avuçlarım kanıyor
Kurtulmak istedikce daha çok yakalanıyorum
Ben yaşamaya hasretim, yaşamak ise bana göz kırpıp kaçar
Yoruldum bu kovalamacalardan

Yüreğim kalmak istiyor, gözyaşlarım göç bekliyor !!!
Ey kalbim
Hiçbir vapura meyletme
Yolcusuyuz bu gökyüzünün
Misafiriyiz bu denizin
Ey kalbim
Kederliyim
Dalgınım
Yürekte can olsada, mecal yok artık gözlerde yaş akıtmaya...
Ve yeniliyor yüreğim bu savaşta gözyaşlarıma...

Tuğba Topal