Şu okunan sureler nazil olan cüz âyet
Sizce neyi anlatır ne öğretir bizlere ?
Tövbe bir affedişse kimleredir kıyamet
Sorgu sual var mıdır bihaber dinsizlere ?

Şu karşı ki çay dere şu dağ şu ova deniz
Binlerce nimetiyle kimleri korur kollar ?
Madem ki ırkımız bir neden farklı dindeniz
Ve neden aynı yöne çıkmakta bütün yollar ?

Nasıl durur boşlukta şu devasa güneş ay
Varla yok arasında kaybolurken aklımız ?
Ne diye semah döner etrafında tüm uzay
Kim için divanedir bunu bilmek hakkımız ?

Ne sorumsuz bir dünya önü ardı hep lak lak
Yolcuları telaşla koşuşur sağa sola,
O günü düşündüm de; sadece güzel ahlak
Sahibi her kim varsa ’buyur’ denir o kula.

Yer ve gök her katmanda iç içe bir ilişki
Bir birine el verir din adamı astronot,
Bolluk içinde perhiz bu ne yaman çelişki
Desek de can kurtarır kurutulmuş kuru ot.

Yedi renk yedi yerde köprüdür gökkuşağı
Ayak ucu alttadır sırt omuzu Feza’da,
Bir tül gibi açılır ilham verir ışığı
Ve asla şaşmaz ölçü hepsi aynı hizada.

Yaz bahar karakışı meltem poyraz hazanı
Görünmez bir imbattan görünen su doluya,
İçimizi ısıtan Bilal-i bir ezanı
Gönül ister her mümin hissederek soluya.

Ay ışığı yakamoz dalga sahil cezir med
Gün vurunca hükmünü kaybeder birer birer,
Evrende ki gizeme ne güç yeter ne kudret
Hacmine haşmetine ne de akıl sır erer.

Mürşitten müridine padişahtan pirine
Her mecrada zikir var her hücrede tefekkür,
Gül çiçek ağaç böcek saraydan sefirine
Hepsinde aynı tavır, ya şükür ya teşekkür.

Soyuttan en somuta gizliden aşikara
Gönlümü titretmekte İlm-i Ledün sırları,
Gavs-ül Âzam önünde haydi gel de hak ara
Ben yerim de sayarken o döner asırları.

Şüphesiz bu düzeni kurana hayranım ben
Öyle ki, sevdasından aklımı kayıp ettim,
Ham koruk patavatsız yaşayan bir canım ben
Devrik sorularımla ben yine ayıp ettim.

Ali Osman Arslan