Ne ömrümün son demi ne geçmişin ilk dünü
Tam ortadan vermişim bu aşk için ödünü
Adı ’’sevda’’ ise de bundan sonra o günü
-Ne ağzıma alırım ne aklımda tutarım
-Dilime düşse dahi yutkunurum yutarım.

Ben hasrete kapıyım hasret acıya kapak
Alt yanım yar uçurum üst yanım dik bir sapak,
Ve madem bir meçhule gidiyorum koparak
-Kelepir efkarımı elde tutmaz satarım
-Ne gözümü kırparım ne sözümü tartarım.

Her satırda veda var her cümlede bir sitem
Hüzünler güfte olmuş ya da şiir mi desem?
Ama artık üzülme budur sana son bestem,
-Dünya yansa önümde ben keyfimi çatarım
-Bir sigara yakarım tüm stresi atarım.

Biliyorsun her daim dürüst bildim ben seni
Darılmayı sevmezdin hep kınardın küseni,
İstemem eksik kalsın ne seni ne buseni,
-Ben soluma kıvrılır yastığımla yatarım
-Akarsa da gözyaşım hıçkırığa katarım.

Ne yaptıysak olmadı yıl bitti sene bitti
Deli hoyrat sevmemiz ömrümüzü tüketti,
Geriye tek kalan şey umuttu o da gitti
-Hem maddi hem manevi iki koldan batarım
-Hasılı bu sahnede seyircisiz starım.

Ne sevdaya tutulduk ne aşktan vurgun yedik
Farz et ki onca sene yanlış birini sevdik,
Belki dedik ısrarla defalarca denedik
-Bu yüzden ki ben yokum yorgun düştüm beterim
-Mutlu yıllar sevgili ben kendime yeterim.

Ali Osman Arslan 01.01.2014