Bir tül inse-de gökyüzünden önüme
güneşin yansımasında gördüğüm ışık sendin
suya ahengini vermiş bir servi gibi
dursa hayalin karşımda
soğuk esen bir rüzgar savursa hayallerimi
sen girsen o tülden içeriye

efsunlu bir düşle düştün gönlüme
hayalini aradım ümitsizce
karanlığın içinde
beyhude dedim İçimdeki sese
senin yansıman kayboldu önümden
ama sen kaldın içimde

ah bedbaht’tım
üzgündüm
ağlamaklıydım
ama sen yoktun yine
yine kardım sensizliği hasretinle
ve yine yokluğunla harmanım bu gece

ne zaman bir düş görsem
öğütülüyor hayallerimle
bir zaman değirmeninde

ah melekler pamuk dağıtıyor gökyüzüne
siniyor gölgeleri gözlerine
açılıyor mavi yelkenler gözlerinde
umut toplatıyor lodoslar
döküyor gözlerinin güvertesine


harlanıyor yüreğimdeki ateş
senin her gidişinde

bulutlar ağlamaklı
gri sarmalı gök boyanıyor siyaha
gece yıldızları örtüyor yavaşça

kristal gözlü yıldızlar
mavi ağlamaklıydı o gece

HÜLYA ÇELİK