dün gece denizi dinledim
suyun kavisler çizdiği kalbim
sessizliğin saçak uçlarına değdi
ayaz aklımın göçmen kuşlarını tuttum
senin için...






dili sevda sözlerin kılıcında kıvranıyorken rüzgar
gerip bulutların karnını
uzaklara/çıplak kayalara
yüzünün karşılığına tarlalar serdim
ne zeytin ağacı sustu
ne de cırcır böceği
her şey konuşurken
sen dinliyorsun
toprağı








sisini saklıyorum
gözçukurlarımın olgun rengine
orada gizli uyum içinde duruyor bakışın
sabır ağzında esneyen dünya
gerçeği kırmadan tül deliklerinden gövdemi geçir
vazodaki çiçeğe su vereceğim
parlayacak gülüşü güneş gibi







bir yola bakar gibi bakıyorusun
yoruyor düşünmek seni
vedalaştığın sokak
incelen uykular
bukleli çocuklar
ah derinlerinde baba`n
özlüyorsun







sana benziyor
sesini öpen serseri trenlerim
içinde kırık çekmeceler
ve göğsümde kelebekler
saçlarını uzatırlar
bir bir yalnızlığa
senin için









sayısız armağan gibi sürülüyorsun her tanem/e
zamanın seyrek yokuşlarından çalıyorum seni
hızla koşarken atlar
saatler duruyor
farkına varıyorum şiirimin
sen ordasın



en güzel kalbe teselliyi giydirdikçe
iç içe giriyoruz
hikayeler topluyoruz terkedilmiş evlerden
elindeki fırçayla yepyeni mevsime boyarken ağaçları
hayatımda ol
şu penceremdeki asil susku
kavrarken her şeyini
bir bir köşelere yerleştiriyorum içini
hadi uyan
bu film
bizim

elmanın kabuğunu soyuyorum
senin için