Bitmeyen geceler bıraktın ardında;
Hiç açılmayan ve asla açılmayacak olan kapılar.
Son demini yaşarken bardakta çayım, bardaktan boşalırcasına
Senin için ağladım...
Hayalimde merdivenlerden yürüdüğün dakikalar,
Duran zaman bir kaç dakika,
Bana bir dakika! ne oluyor dedirten bu hayal
Sana 15 gün sarıldığımı düşündükten sonra,
on beş saniye süren bir hayal kurduğuma
Kendimi inandırmak kolaydı öyle değilmi?
Ben bunu yapardım...

Ben bunu yapardım da "yapmak zorundamıydım?"
acı çekmem çok hoşuna gittiyse,
Bana bu hafta Fenerbahçe yenilicek demen
İyi bir tercih olurdu.

Tercih edilmedik bir son çalmıştı kapımızı,
Son demindeki çayım,
Yüreğimdeki acım,
ve
bu hayatta ki son anım...
Hepsi geçti gözümün önünden,
Kim varsa çaldı kapımı "geçmiş olsun" diye.
Bir tek sen geçmedin kapımın önünden..
Kapımın önünden geçen rüzgarlarda aradım kokunu.
Fırtınanın saklı sesinde sesini aradım.
Bir adım sesi bile bağlayacaktı beni hayata.
Hayatta bağlanılıcak her ne varsa....

Unutmanı önermem.
"Sen benim iyi bir insan olmam için eksik olan tek şeysin."
Unutmak asla iyi bir fikir gibi gelmedi bana.
Gelecek olan sonraki şey hep sen olmalıydın.
Kalması gerekiyorsa yanımda birinin, o senden başkası olamazdı.
Çünkü konuştum senden başkalarıyla.
Ama hiçbirinden çıkmadı sesin...
Bu sessizlik çıkarır kalbimi kaburgalarımın arasından,
Bu sessizlik ölüm sessizliğine benziyor çünkü,
Gökyüzünde ki bulutların hiçbirinde göremiyorum yüzünü.
Papatyalardan çay da olmuyor artık...
Sana gönderdiğim çiçekler çöpün yolunu tutmuş bir atık.
Peki kalbimle ben sana ne yaptık?
Ne gereği vardı seni sevmenin,
Seni unutamamanın ne gereği vardı?

Unutma sevgilim,
Unutmayacağım seni...

Hep hayata bağlayan bir ihtimal,
Uyumadan önceki yastıkla giderilen yalnızlıkta
güzel bir hayal.
Yaktığım sigarada "kendine zarar veriyorsun" bilinci.
Ama o cümleyi kuran sen olmuş olsan da;
Elim nasıl gidiyor çakmağa bilemiyorum.
Hayatımı yakıyorum sevgilim.
Sen üşüyorsundur diye belki de...


ybarskanmay

06.12.2017
21:58