Öyle bir zamandayım ki;
Kımıldıyor yavaşça
ruhumdaki ezeli fay kırığı
Atıyorum
geçmişin yorgunluklarını.
Siliyorum şiirle
hüküm giyinmiş küs bakışları.
Bir başka dünyaya
açarken pencerelerimi
Devrim şarkıları söylüyor
içimdeki yıldızlar.
Yer değiştiriyorum
baharda açan ilk çiçekle
Başka bir yerde bitiyor
bahçemin otları.
Siliyorum
zalim uçurumları haritadan
Gülüyor ağaçlar rüzgara
Kavuşuyor ayaz gece
sıcak güne
Çalkalanıyor
karanlıklar aydınlıklar ile...
Yıkanıyor selamlar
unutulmuş ellerde.
Bembeyaz bir dağa
örtüyorum sesimi
Kendime çıkıyorum
her yokuşta.
Dakikaları biriktiriyorum usanmadan
gerçeğin görkemli neferiyle.
Atlas döşeklere seriyorum
yaşamın anlamını
kuş gölgelerinde.
Aynamda su
Resmimde su
Şiirlerimde su
Balıklara beşik sallıyor akarsu
Kalbimin güneşi değiyor kış seslerine
Köşe başlarını tutuyor leylak kokusu
Mavi bir köleyi seviyorum
dinlenirken hayatımın
mırıltılar kamarasında
Rast makamında bir rastlantıda
Neremi üflesem bizi bize getiriyor
aralığın yoksulluğu.
Sarabilirim miyim yaramı
mevsimler bağışlarsa
Genzimi yaksa da reçine kokusu...

Ferdaca