tükenmez bir şiirsin
vakitli-vakitsiz dilime dolanan
sensizliğin acısı içimde depreşirken
seni bir sigara molasında
içime çektiğim son nefese benzetiyorum

yağmurla düşen her damlada
pencereme vuran kar tanelerinde
buğu tutan camlara
suretini çiziyorum
gözlerin hep buğulu

sınırların ihlali gibidir bizim sevgimiz
dur çekilen
patika patika yol olan
kimi zaman bir çalının merhametine sığınan
gülüşlerine hapsolmuş
bir serçe ürkekliğinde
titrek ve sinmiş.

sığdıramıyorum üç-beş kelimeye
yanı-başımdayken,
boynu bükük bir sensizlik
giderken bu şehirden
çocuksu bir bakış bıraktın ardında
iç isyana bıraktım kendimi o zaman

ha unutmadan;
dün gece rüyama misafirdin
kalbimin başköşesinde
şiir okuduk her zamanki gibi
utangaç bir edayla
sen bana gülüms(d)edin
ben sana bir gül verdim
ama bu sefer ağlamadık

sonra başım önümde,
sensizliğin ağırlığından söz ettim
yokluğunun verdiği acıdan
bakmaya korkuyordum
bakışlarının enginliğinde kaybolmaktan

ve sen dokunurken tenime
nefesin okşarken yüzümü
göz göze geldim,
içimde büyüttüğüm umutla.
o anda kavuşmanın ayinine,
secdeye kapandım
kutsamak istercesine bu vuslatı...

26 Aralık 2017