0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
718
Okunma
o mavi yer bizim değil artık
gel karanlığımın sıcak sevgisinde üşüyen yele
söz olsun
ne ay ışığının umut dolu bakışları
ne de damlayan göğün parıltıları kucaklayacak bizi
uzadıkça uzayan bu karamsar sevinç bizim
yum gözlerini korktuğunda sığın
şu müzik dolu köşenin notaları sıcacık bir yaz akşamı
boşluğu kaplayan tatlı hisler
ışıldayan dere taşlarının yalnızlığı bizim
ört dudağını kirlenmesin düşündüklerin
nefesindeki titrek armoniyi doldur nefesime
içim dışım abis
sonsuzu kuşatan bu yalın anlamsızlık bizim.