0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
789
Okunma
en uyku derin süren bir korku
kımıldadıkça yüzü dağılan aks
nerede bu işin sonu bir kıyıya varsa
yaprağa ulaşan su gülümsüyor
bazen sisler saklıyor bu sıkıntıyı
gevşeyen toprağın solucanları
genişleyen nefesini pay ederken unutmuyor tabi ki
sen mutlu diye karamsar hava
iki son arasında aynı yörüngeye evrilen
bir kişinin geri dönerek birbirini özlemesi
bu dehşetli çıkmazın ara versiyonu
patırtılar yeni bir şakayı uyandırıyor
yoksam
yaşıyor muyum ben.
