0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
646
Okunma

sığındığımız mabedin sırrına kurban,
oğullarımız vardı,
ve düşlerinden vurulan esmer tenli kızlarımız
ve bir de...
yitik ülkenin uçsuz çöllerine emanet aşkları kalır,
hiç yaşanmamış...
belki kaderlerine küsülü bir şarkı
belki de miadı dolmuş bir şiir okurlar giderlerken:
-hazana uğrayan gül gibiyim
toprağa serpilen tuz oluyorum yarasına
yasaklı ağıt yakan annemin
annem mis kokuyorsun derdi hep
bak anne; şimdi barut kokuyorum
ah anne ah, babamın aldığı pantolon da kirlendi
hangi sabun kan lekesi temizler anne?
maviliklere hep böyle mi gidilir ?
sahi anne; bana neden şiir olacaksın demedin?
bak anne görüyor musun ,
herkes beni yazıyor,
kurşun(nun iz bıraktığı)kalemle! 😥
*(Bu şiir, ortadoğu da savaş mağduru çocuklara adanmıştır)
04 Kasım 2017