11
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
2499
Okunma

Bugün sessiz gökyüzü.
İnsanlarda olmayan sükutu bürünmüş gibi duruyor.
Kalpleri terk eden masumiyet ve vicdanı simgeliyor sanki.
Pek bir anlamlı, pek bir efkarlı görünüyor.
Güneş pek bir isteksiz doğuyor bu sabah.
Eski sıcaklığı yok şimdi.
Yeni bir güne merhaba derken hissedilen neşe de yok, samimiyet de yok.
Kıskançlık var, kötülük var.
Doğa da dünyayı simgeliyor,
O da dünya gibi anlamsızlaşmış, sıradanlaşmış.
Bıkmış bir ifadeyle bakıyor.
Havada huzur veren nitelik yok artık.
Derinden alabileceğimiz nefeslerimiz terk etmiş bizi.
Dürüstlük, dostluk, yardımseverlik giderken,
Temiz nefesleri de götürmüş beraberinde.
Sevdayı, aşkı, merhameti içine çekmiş toprak.
Blutlarda ilham yok, yağmur yüklü her biri.
Pamuksu görüntülerinden sıyrılmış gibiler,
Tıpkı insanların insani duygulardan sıyrıldığı gibi.
Yağmurlar hayallerimizin üzerine yağmış.
Kuşlar uçarak gökleri süslemeyi unutmuş,
Çiçekler açmaya, saçların kenarına iliştirilmeye küsmüş.
Huzur başını alıp gideli, dünya dengesini yitirmiş.
Yıldızlar parlaklığını kaybetmiş, gök asaletini.
Masmavi bir gökyüzü varken,
Siyahı asalet zannetmiş kararmış yürekler.
5.0
100% (12)