3
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
603
Okunma
Utanıyorum
Sıcak yatağımdan
Ağzım yanmasın diye üfleyerek içtiğim çaydan
Üşüyünce giydiğim hırkamdan
Uyurken örttüğüm battaniyeden utanıyorum…
Çocuk ‘’beni yetim bırakmayın’’ diye ağlarken
Ben anne babama sarılmaya utanıyorum.
Betonların arasında ‘’nolur su’’ diye yalvarırken insanlar
Ben su içmeye, yemek yemeye utanıyorum.
Aylardır yağsın diye beklediğimiz kar enkazın üzerine yağarken
Penceremden kar yağıyor mu diye bakmaya utanıyorum.
Küçük kız ‘’Annemi de kurtarın’’ diyerek enkazdan çıkarken
Ben anneme seslenmeye bile utanıyorum.
Nefesleri bitmesin diye konuşmaya cesaretleri yokken
Ben konuşmaya, nefes almaya utanıyorum.
Uyumak için yattıkları yatak mezarları olurken,
Ben uyumaya utanıyorum,
Uyanmaya utanıyorum,
Yaşamaya utanıyorum…
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz