Ta beşikten kertilmiş gurbet ile nikahım
Gide gele usandım bu yolları Azize’m
Taş yastık boş yorgan da ter ile aktı ahım
Kursağıma dert dizdi yad elleri Azize’m

Hangisini anlatam nerden başlarım bilmem
Derilse efkar kesem asılır yüzüm gülmem
Yaşlarım gizli akar saklar gözümden salmam
Çözme mabedimde ki lal dilleri Azize’m

Yer yarılır dillense sinde saklı feryadı
İçerimde düğümlü menfur çilenin adı
Kırk yıl çalış çabalan varmadığım muradı
Mızraba çal koparır tüm telleri Azize’m

Uçurduğum turnalar ermedi aşk göçüne
Kays olup konamadım bir Leyla’nın içine
Koparıp papatyayı asarken yar saçına
Hüzün vurup soldurdu mor gülleri Azize’m

Kaç hançer yedim bilmem sırtım yarayla doldu
Güvendiğim dağlarsa kar boranla yoğruldu
Halime şükr edenler sonra yüzüme güldü
Hazm etmek kolay değil o halleri Azize’m

Mehmet Kılıçel