İçimdeki son resimler

Yaşamımda kalan ne varsa
Siyah beyaz bir resme bırakmışım
İçimdeki isyanı bile ,bile
Titreyen ellerimle atım beni
Ateşte kül olmasını bekledim
Soğuk birkış günü

Alevlerin
Sıcaklığı yüzümü yalıyordu
Yılları taşımıştı o resimler
Bir bardak çayı kaynatamadı
Bense tam deminde
Sevdamın son ifadesin yok etim
Soğuk bir kış günü

Sıra duvardaki
Resme gelmişti ki
Bakışlar kocamandı
Deniz subayı rahmetli
Batıyordu deryada ondan kalan
Fırtınaydı içimdeki hırs
Soğuk bir kış günü

Kitabımın arasında
Yere düştü kuru bir gül
Ve iki küçük çocuğun resmi
Hafızam acımasız hatırlatmadı
Kim diye
Ama onlarda üşüyordu
Soğuk bir kış günü

Siyah gece gibi
Resimler kül olmuştu
Zaten hazırdım yalnızlığa
Beli belirsiz yakıyor
Duman gözlerim
Anadan üryan kalmıştım
Soğuk bir kış günü


BU ŞİİR .ŞU ANDA HUZUR EVİNDE YAŞAYAN ÇOK DEĞERLİ MANEVİ ANNEM.HATİCE GÜMÜŞÜN ANILARINDAN ETKİLENEK KALEME ALDIM.OKUMA FIRSATIN BULANLAR TEŞEKÜR EDERİM
SAYGILARIMLA
ZARALICAN