HOŞÇAKAL

Saklamıyor bakışım yokluğunun acısını
Masum olduğun kadar acımasızsın
Söylemeye muvaffak olamadığım
Senli duyguları
Yazıyorum yutkunarak
Yokluğundu
Her defasında acıyan yanım
Nasır tutan acılarımı
Hissetmeyecek duygudan yoksun yüreğin

Acıma son vereceğin günü bekleyişim
Tazeliyor içimde yeşerttiğim umudu
Çürüyen ömrüme kılavuzdu
Olası hayallerim
Yaşama sevincim değil
Çok mu zordu
İki kelimeyi kalbinden dudağına ifşa etmek
Seni seviyorum diyebilmek
Geç kalmış olsam da anladım
Ödettiğin bedelin
Gönül ağrısını çekiyorum

Ulaşmaya çalıştığım uç nokta
Ziyası sönük bir ışıktı tünelde
Parmaklarımın arasında hissettiğim ellerini tutup
Meçhule varan yolda
Yürüyorum adım adım
Fantazi den öteye gitmedi
Hülyalarımı besleyen yarına dair hayallerim
Bir gün çıkıp geleceksin umudu
Senli hayallerle başlayıp
Sensizlikle biten
Gece yolculuğuydu

Çok istedim
Gözlerinin ziyasından yansıyan serabın
Yolumu aydınlatmasını
Biliyor musun?
Gözlerine bakabilmeyi
Rengini bilmediğim gözlerinin ışıltısında hayal ettim
Tüm dualarımda temennim
İlk ve son kez
Kelimeleri boğduğum suskunlukta
Lisanı gözden dizelere düşen hüzün şiirini
Lisanı söze dökmekti

Şimdi gidiyorum
Bir hiçe kurban ettiğim duygularımı hapsederek
Yüreğime indirdiğim son darbe ile
Dönüşü olmayan yolda
Eğik başımı kaldırmadan
İçimdeki isyanlara aldırmadan
Sessizce gidiyorum
Hoşça kal gönlümün kırık kanadı
Hoşça kal



M.Z