Aşkı unutan yalnızlığım,
Yürek burkan bir öykünün sonunda
Dile gelir.
Hazin vedalar bakışıma dokunur.
Roman uzun, hayat kısa
Şiir yalın türkü döner buza
Aşk gizli özne mısralarda
Yine kapalı bir kelimenin arkasına saklanmış.
Faal-i meçhul cinayet sanki sevda
Kaf dağının ardına kaçmış.

Soldan sağa bilmece
Hani nerde üçkâğıtçı kirli gece
Şarkıda duman,
Sigarada efkâr
Yine düşlerini taramış yar
Usta, ver bir kibrit
İstanbul’u yakasım var.
Satılmış insanlarıyla beraber.
Ki bu şehr-i İstanbul
Biraz nefes alsın.
Ne bu kasavet
Ey hayat! Biraz müsade et
Az ilerde inecek var.


Aşkı yaşamak mı?
Aşkı ölmek mi zor…
Ben çözemedim çözülmüyor
Fuzuli kokulu bir şiirde kalsın Leyla
Türküde ağlasın Mihriban
Susulur inleyen bir şarkıda
Gül, baharın ülkesidir
Vuslat, seven gönülün ukdesidir.
Bir avuç yürekte emanettir mutluluk
Feri sönen bu ömrün son dileğidir.

09 Mayıs 2008

Hüseyin Özbay