Kimin yüzüne baksam yaşlı, genç
İstemsiz, umursamaz
Galata’da
Hangi kemanı dinlesem kalabalık, yalnız
Mahmur, belki uykusuz
İstiklal’de
Hangi adamı görsem Sirkeci’de Nazım, Asaf
Bitkindir, âşıktır
Koy parmaklıklar ardına siyah beyaz anıları Piraye
Naftalin kokulu şarkılarla, ağaç kokan şiirlere ağla Lavinia
Nereden baksan herkes insandır
Elleri yumuk, yüzü buruşuk
Sonbaharı bilmesen sanırsın hepsi mevsimdir
Adı saklıdır, gizlidir
Herkesten habersiz, korkuyla içilen o ilk sigaradır
Çocuktur, elleri temizdir
Kırmızı telefon kulübesinin soğuk ahizesinde soluksuzca dinlenendir
Heybeliada’dan kalkan sessiz gemidir
Her şeydir, belkidir
Bir sen değildir
Bir tek çizgi kalır anılardan
Beğenmezsem bir parça sen düşünürüm
Beğenirsem tohumdur, hayattır, sudur.
Yükseklerden düşündüğümdür,
Selâdır, sabadır, uykudur
Bir tek sen değildir