8
Yorum
10
Beğeni
3,2
Puan
3428
Okunma
Bilge bir eşeği vardı bu masalın;
Ve dalından vazgeçen yaprakları,
Ki Eylül hep masumdu aslında.
Hoş laf kaynatan cadıları vardı elbette;
Ve saati tıkayan kum taneleri,
Ki zaman hep Eylüldü aslında.
Ve hemde patileri kanarken köpeklerin;
Kim demiş zamanı eşeleyenlerin domuz olduğunu,
Ki sadakat hep Eylüldü aslında.
Ve Güneş yakarken cücelerin tenlerini;
Gözünün buğusunda saklar aşıklar gemilerini,
Ki Eylül Pamuk Prensesti aslında.
Ve akrepler zehir kusarken;
Alice yelkovanı sakladı kendi yazgısında,
Ki Eylül Beyaz Tavşanın saatiydi aslında.
Ve sen taş ve makas oynarken anılarında;
Rapunzel ağlıyor kendi masalında,
Ki Eylül saçlarımı kazıttığım gündü aslında.
Ve parmakları betona batırıldı kahramanın;
Kelimeler duruyor kendi makamında,
Ki Eylül en çok yazdığım aydı aslında.
5.0
50% (12)
3.0
8% (2)
2.0
4% (1)
1.0
38% (9)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
