Mevsimler gelip geçerken,
Ciğerimde bir alev, kor gibi yanıyor içten içten.
Unutmak mı? mümkün olmuyor işte.
Bir devrim gibi geldin kalbime.
Taht kurdun aylarca mevsimlerce.
Ne baharlar gördüm ben seninle.
En güzel baharları. En güzel kışları.
Sen gireli hayatıma, yüzümde bir tebessüm,
Karnımda kelebekler dolaşıyordu her gün.
Bir sabaha kalktım ki sen yoksun.
Güneşim dünyaya küsmüş,
Yüreğim vurgun yemiş.
Gözlerim yaşla dolmuştu fakat sen yine yoktun.
Ansızın çıktın hayatımdan.
Elinden oyuncağı alınmış çocuk misali
Gözyaşlarım bir pınar olmuş,
Dilim ve dizlerim tutulmuştu.
Bir daha gelmedin bana.
Ben daha sana doyamadım derken,
Çekip gitmek...
Ah! Gün gelir sen de beni ararsın.
O zaman senin dünyan kararsın.
Kalemimden çıkan son sözler belki ama,
Kalbimden geçenlerin sonu gelmeyecek..

Erdem Sönmez..