6
Yorum
29
Beğeni
0,0
Puan
1325
Okunma
Kendine yabancı toprakların
akıl tutulmasıdır bâzen
bir kadının gölgelenmiş gözleri
Sözlerinden soyunur önce
Vazgeçip bildiği her şeyden
imtinâ giyinir tenine
durur zaman orada...
Öyle bir ânda Tanrı’yla karşılaşır kadın
Elleriyle bilediği hüzne dokunur aşk
Bir tereddütün içine gizlediği
tüm gücüyle reddettiği ne varsa
yıllanmış şarâplar gibi zerkolunurl
ince ve yorgun damarlarına...
Gezinirken içinde ateş
varlığa sığınır kadın
yükleyerek sırtına ölümü
Elleri lâl
Teni helâl
Zehirli bir sarmaşığa sırnaşık
Üstelik; körkütük âşık!
Ne çok hikâye geçer böyle
esrik zamanlar içinden
bir varmış bir yokmuş’a kanarak...
Unutalım masalları
Nasılsa yaralıyız;
İçimiz kurşun asker!
Özlem TARHAN
Eylül/2017