Şu yılmış yıkılmış duygu sarhoşluğunda
Hatta seni kaybetme korkusunun
Katran karası bir zaman diliminde
Söyler misin bana göçmen kızı
Sevda filizleri mi boylanır böyle cılız bir günde

Yada hasret acısıyla
Yalnızlık sancılarına bölünen şu zalim gecelerde
Umuda yelken açacak hayal düş mü kalır

Yokluğunla katmerleşen bir düşten uyanılsa bile
Çaresizliğe gebe duyguları kim avutur

İşte bu yüzden diyorum ki
Seni anladığım kadar beni anlamayışına üzülür
Kahrolurum be göçmen kızı

Oysa ben hayatı hep iki kişilik yaşadım
İki kişilik sevdim
Ola ki birini sana veririm diye

Hatta iyi güzel ne varsa hep sana
Acı hasret özlemden yana ne varsa kendime ayırdım
Tıpkı sana ayırdığım mutluluklarım gibi

Bazen sen yoksun diye
Kaç ikiye bölündü uykularım
Tıpkı yüreğimin bi tarafını sana böldüğüm gibi

Yani demem o ki göçmen kızı
Sağa sola dönmek de çare değil artık
Uyku girmiyor nöbetçi gözlerime bir türlü

Yapamıyorum göçmen kızı
Sanki ipotekli duygularım
Sensiz ne uykulara ne düşlere dalamıyorum

Hani diyor ya şair:” geçmiyor günler geçmiyor..”
Al benden de o kadar

Yani senin anlayacağın
Boşa koyuyorum dolmuyor
Doluya koyuyorum almıyor

Gün doğana kadar yıl oluyor da saniyeler
Gözlerim tavanda asılı kalıyor

Yatak ahtapotun kolları olurken
Bilmem kaçıncı kez saatler hasrete ayarlanıyor
Ayarlanıyor ya sen yine gelmiyorsun
Adını ne korsun bilmiyorum ama
Hayalin bile düşlerime girmiyor artık

Çaresizlik sancıları sarıyor dört bir yanımı
İşte o zaman kahroluyorum biliyor musun
Ne silebiliyorum aklımdan seni
Ne sen çıkıp geliyorsun şu kapıdan içeri
Ölüler dirilmez giden gelmezmiş meğer geri

Ne yapalım canın sağ olsun
Bahtın açık mutluluk yolun olsun
Ben seni unutmadım umarım sende beni unutmazsın

KAŞİF KANİ ERTÜRK Eğitimci şair-yazar
Sarıkaya şairler ve yazarlar derneği başkan yardımcısı