düşünüyorum da
doğulunun da bir evi vardır batılının da
ister güneye baksın pencereler ister kuzeye
uzakta veya burnunun dibinde
ağaçlar, evler, dereler, köprüler vardır



herkesin girip çıktığı bir kapısı, merdivenleri
evinin çatısı vardır, çatıda kuşları
tıklatırlar bazen pencere camını
bazen pencereyi açık bulunca dalarlar içeri
bir de evde yoksan yuvaları olur yatağın
o kadar kuşları seven sen dayanamazsın
evini bu denli sahiplendiklerine



uzak veya yakın bir nehir vardır
ne yüzler görmüştür o su
ne çocuklar, ne anneler
intihar edenler, köprüden düşenler, yüzenler
bencileyin ayağına suya sokanlar vardır
akarsuya karşı dimdik duranlar
oysa belli olmaz sevgisi öfkesi
kin duyar mı bilmem onu sevene
insanlaşır mı karakteri?



ne fark vardır doğu ile batı arasında
biri sömürür diğeri sömürülür
acaba bir yer değişme olur mu bir gün
batı katlanabilir mi buna
çocuklarının suda boğulmasına
tecavüz edilmesine eşine
dönmesine sokaklarının kan gölüne
hangi yöne bakarsa baksın penceresi
konsa bile pencere pervazına iki güvercin
barış koyar mı çocuğunun adını
doğuya benzer mi batı?


düşünsem daha
ne’ler çıkar altından
görüntüdeki evlerin yolun merdivenin kentin
ağaçlar geç sararıyor bu eylül
insan geç olgunlaşıyor
yetmiyor bunca ölüm zulüm
kayıtsızlık, kendinden başkasına..


25. 09. 2017 / Nazik Gülünay


Şiirimi güne değer görü seçen Edebiyat defteri seçici kuruluna çok teşekkürler.