ellerim ellerini tuttuğu günü milli bayram ilan ediyorum Rengin
ve gözlerin aşkın dini...
ben iman etmiş tek mümin.
sana kürdili hicazlar okumaktan başka neye yararım.
uzak bir semt gibisin Rengin
cüzdanımda sana dair bir Can Yücel şiirini adres niyetine soruyorum sağa sola.
bilir muhakkak ovalar bulutların dilini
yoksa kırlangıçlar niye sevsin çorak araziyi
karanfil sokağı gibisin Rengin
birazdan Ahmet Arif geçecek bu sokaktan
bir kamyon anlam yükleyecek Yılmaz Erdoğan
eylülden bahsedecek şiirler
ve bir pavyon masasında en çok eylüllü şiirler satar sütun bacaklı kadınlar.
aşsızlıktan, aşksızlıktan
kurumuş tenleri.
oysa sen en çok eylülde güzelsin Rengin
Ankara gibi.
-Diğer bütün kara parçaları gibi.
bir keder /antoolojisi gibisin Rengin.
içinde kıyıya küsmüş dalgalar,
kalbinin arama noktasından geçerken uzun uzun kimliğime bakar,
her şiir durağında indirirdi beni gözlerin.
kalemimdeki ihlası görmüyormusun Rengin,
zihnimde bir sürü sen, Afrikaya ağlıyor şimdi.
saatlerdir  sigaranın izmar/itine bıraktığın ruj lekesiyle konuşuyorum.
inkılap derslerinde ayaklanan azınlık gibi,
şimdi bastırılma korkusuyla bütün harflerin altına dinamit koyup içime kapanacağım.