NEFSİMİN ZORU

Saçıma döküldü yılların karı
Gözlerim kurudu söndü tüm feri
Ne idi nefsimin benimle zoru
Pişman eylemesin beni dünümden

Şu dâr-ı dünyada kaldım ben yetim
İman ile gitmek benim niyetim
Imtihanlar çetin yetmez takatim
Yemin ile bezdim ben bu canımdan

Önüme dünyayı serseler bile
Olmasın gönlümde yalan ve hile
Namaz, kötülükten koruyan kale
Vazgeçmem imandan ve de dinimden

Daha gençsin deyip, kandırıp beni
Şükürsüz edip de yandırıp beni
Dünyayı ebedi sandırıp beni
Şeytan sokulmasın, âh sol yanımdan

Hakkı söyleyince dert gelse başa
Yalanın peşinden koşturmam boşa
İster ağa olsun isterse paşa
Döndüremez beni doğru yönümden

Ayşegül Bahçeci

Öncelikle Sayfanızı Görmek ŞİİRİNİZİ OKUMAK Nasip olduğu için RABBİMİZE HAMD EDİYORUM...

Böyle Güzel Bir Yorum VE RABBİNE OLAN BAĞLILIĞINI İFADE EDEN Değerli sözlerin ŞİİRLEŞTİRMESİN İYAPAN YÜREĞİ KUTLUYORUM EFENDİM...
*****______******
ALLAH a Bağlılık varmış YÜREKTE
Cenneti Arzular Her bir DİLEKTE
Doğruyu Elemiş Sanki ELEKTE
Nefsine Uymayan Kullara SELAM

Namık DEMİR