Pek alışık olmadığım saatti aslında yataktan zorla uyandırıldığım o vakit. Korku tüneline atılacak ilk adıma hazırlık yaparcasına , temiz bir kimlik kandırmacası altında girdirildi üzerime siyah düğmeli deli gömleği . Oysa tam aklımın zirvesinde nefes alırken , hem ağaçları hem kuşları , toprağı , bir küfürün acıttığı canı , çok da iyi bilirdim . Kıvrımları belli şartlanmış bir yüz ifadesinide , o siyaha iliştirip bembeyaz bir yaka ile temizlemeye çalışırlarken kandırılacak yaşı çoktan geçmiştim.. sokak aralarına damlayan o çiğ damlacıklarını tekme tokat döverken , adımlarımı ağırdan alıp , deliliğe alıştırmak amacında buldum kendimi , küf kokan kahverengi sıralara dirseğimi dayandığımda. Bir çoğunu ilk defa gördüğüm süratsızlara Zihnimde gülücüklüler çizip mutlu olabilme çabasını birde . Ve sonunda kulakları sağır edercesine , kafaları birbirine fütursuzca tokuştururcasına çalan o zil ile başladı deli gömleğime atılan o ilk ilmik ... sıradaşımın ter kokusunda sıradanlaşan bunalım , saniyelerde çoğalırken , kirlenmeye başlamıştı ruhumdan akıp paçalarıma yapışan o mutluluk tomurcukları.. ve öğrendim siyahı , o kocaman , herşeyi bilen adamın gölgesinde.. yıllar sürecek bu saçmalama yarışında , en önde olma çabasında olabilmek bana göre değildi , hiç olmadıda .. zora soktuğum her harfin yanına yakışan diğer harfi keşfettikçe , artık dizlerimde bitivermişti o karanlık tomurcuklardan açan sarmaşıklar.. yılların birbirine yakıştırdığı denklemlere verilen aralarda , temize çekmeye çalıştım meyve ağaçlarından yürüttüğüm tadımlık ısırıklarda geçmişimi . Ve ne kadar çok düştüysem o kadar az kalkabildim kendime bakakaldığım aynalarda...