Hiç edilmiş yarınlar için celladına küfürler yağdıran , bir mahkum niyetinde yaşıyorum günlerimi. Yalnızlığın yorduğu kimliğimi paylaşmakta istemiyorum üstelik! Bir bakışın perde arkasında aramaktansa, tamda gözbebeğinin samimiyetinde yeminler edip , küle dönüşen o ateşi alevlendirmek istiyorum . Yarınların sınırını koymuş Tanrı bir kere ! Hudutları çizilmiş bir ömürde , o bakışa ulaşmak çabasında kuşandım silahlarımı. Engel tanımaz bir ruhu üflemişken kendime; hemde inatla! Huzur için kaç yarın var !! Cevabını bilmek için eğittim yüreğimi. Sustuğuma bakma , çok şey biriktirdim geçmişten bugüne, kaç yemin çiğnedim inandıklarım uğruna ve kaç söz verdim kendime inandığım gözbebeğinde nefes alırım umuduyla . Şimdi sona yaklaşırken ; çizgim ince , umudum geniştir artık baktıktan sonra tebessümüne !!