Hissedebilmenin yolu yalnızca elini tutmaktan geçiyorsa , ruhu kaybolmuştur insanın ! Buharlaşan bir gözyaşından sonra yağan ilk yağmur damlasında, o tuzu tadamıyorsan Sevda sende bir kelimedir yalnızca, öylesinedir!! Yada denize dökülmüş o damlanın tadını , ayıramıyorsan denizin tuzundan ; sen Sevdayı değil ,!kimliği sevmişsindir. Mazgallardan dökülen çamur sularına karışmış gözyaşımı hiç edemezsin . Dalga dalga vuracak yüzüne hüznümü ve sen geçmişten yük ettiğin onca küfürü , onunla temizleyeceksin. İçine bak gözlerimin , kibirli bir sevda vardır orda ve kendinden emin. Bu sevdayı saçmaca cümlelerinle kefenlerken , yıkadığın suyun temizliğinden sen sorumlusun. Sardığın beyaz sana göre gerçekten beyaz mı?Yada o toprak hangi yalanların toprağı ; üzerime örttüğün. Karanlıktan korkmuyorum , örtebilirsin üzerimi , ben içimde aydınlattığım sürece, endişe duymam ölü yarınlarımdan . Şimdi dua et olurmu geleceğine , zira Yok olan ruhum değil, bedenim . Adımladığın her caddede , adım işaret edilecek ve kırmızı Işık’lar az biraz uzun! Düşünmene fırsat tanıyacak yaşanan çıkmazları. Sokaklar adlarını değiştirecek , ve hep son diyecek sana akşam saatlerinde. Bu son !!!