NEFIS
Aralıkları var günlerin
Apartmanların renklerin
Bu girdap hayatın bosluklarındasın
Güzel sözlerin bile verdiği molalar bunlar
Senin niye olmasın?

Düş kuruyor bakıp yıldızına nefis
Dert yanıyor umut ekiyor gök tarlasına uyarmıcak mısın?
Suluyor kuru hiçlik kozasını boğuyor bilerek
Düşerek yüzünden göğün
Yıldırım gibi çaksa hatır sayfasına işte o yıldız sanırsın

Dalgalarında denizlerin
Titreşimde ritmik, esiş esenliğinde eşsiz
Bir ay olup erkenden biterek karardı
Gölge ekişlerinde gecelerin, nefes verişlerinde sessiz
Tütün olur yanardı her daim!

Patisi var kedinin kaplanın tırnaklı pençeli
Yüzgeci var yunusun balığın vakumlu pullu
Kanadı açılsada gök kuşun kartalın süzüm süzüşlü
Hangisi Allah yazan avcunu bu ilah aşkına gömerdi

Sözü var özü var güzü yüzü üzüntüsü
Gamzesi var busesi edası tebessümü
Görgüsü eşrefi bilgisi var verir son sözü
Bilir mi körü hoştu nahoşu nankörü?

Ölen bir tek sen misin
Seven sevilen hissi arzu kirleten
Veren bir cihanın merhametinde
Güven sen misin sadece kendine güvenen?

Duyun yine içli şarkılarda
Vurun yine bam teline diken güllerin
Korunmasız kardelenlerin çiğ yaprağı duruluğunda
Görünmez vicdan duyarlılığı karşısında
Yanmaktan başka ne yapardın? Kururdun!