elbet sesime eşlik ettiğinde sevineceğim
sanma ki vazgeçiyorum acılarımdan
yok olan eski zamanların anlattığı gibi
ne çıkarsa bahtıma

çıkardım yaşamayı cebimden
aynalarla yüzleştikçe içimi ıslattı yağmur
güneşi bekledim geldi geçti
şarkılar bizi avutuyor olsa da
en nihayet her şey inanarak ölmekti

aralandıkça güne dalan avuntum
yeşeriyor süslü karıncaların ağzında hayat
mesafe yanılgısıyla küçülen kalbimi yatıştırdım
umut aynı yasa ile böbürlendi
değerlendi adalet avazı çıktığı kadar
takıldı kaldı
dedi o kadar

aklımı iyileştirmesi için kıyas kabul etmez duaya
ne farkımız olabilir ki
ben bu aşkın büyülü sesiyim
bak görmüyormusun
sevgilerimi biriktirip sonsuzluğa savuruyorum
o duygu bilmez derin dünyalar ne ki

her şey maharetini açmakla mümessil
şahitler atamış gölgesiyle alakalı
itiraz edecek oldum
boynunu büktü rengarenk çiçekler
sen aşkı kuruturken suya yalvaran
biz değil miydik.