'Ve insan yalnız kalmıştı.
Hüznün derinliklerinde yüzüyordu.
Etrafındaki tüm hayvanlar ona yaklaştı ve şöyle dediler:
‘Seni bu kadar üzgün görmek istemiyoruz, ne dilersen dile, senin için gerçekleştirelim.’
İnsan dedi ki; 'Daha iyi görmek istiyorum.’
Akbaba dedi ki; 'Görüşüm senin olsun, al.
İnsan dedi ki; 'Daha güçlü olmak istiyorum.’
Jaguar cevapladı; 'Benim kadar güçlü olacaksın.’
Sonra insan dedi ki; 'Yeryüzünün sırlarını öğrenmek istiyorum.’
Yılan dedi ki; 'Hepsini sana ben göstereceğim.’
Böylece, insan hayvanlardan aldığı bütün özelliklerle beraber gitti.
Onun ardından baykuş, geride kalan hayvanlara dönerek şöyle dedi:
'Artık insan daha çok şey biliyor ve daha çok şey yapabilir.
Artık ondan korkmaya başladım.’
Geyik şöyle cevapladı onu;
'İnsan, ne istediyse aldı. Artık üzüntüsü bitecek.

Ancak baykuş böyle düşünmüyordu:
'İnsanda hiçbir zaman dolduramayacağı bir boşluk gördüm.
Onu üzen ve devamlı istemesine sebep olan şey işte bu boşluk.
O almaya devam edecek. Ta ki yeryüzü ona şöyle diyene dek;
“Artık bende sana verecek hiçbir şey kalmadı.”

Apocalypto


-kutlarım özlem hanım.. saygılarımla..




volkan aksal tarafından 9/20/2017 12:42:29 AM zamanında düzenlenmiştir.

Başlığıyla kendini ne de güzel tarif ediyor şiir ve finaliyle de aşkı; şimdi şu an sorsalar bana aşk nedir diye,
bir insanın kendinden vazgeçebilme becerisidir derim.
Hep güzelsin, hep güzel yazar kalemin Özlemciğim.
Tebrikler ve sevgilerle.

Tastamam şiir
Kuytularda gözlerinin buğusu
Ki,kıyalarda değilim
Çayımı demledim
Tam içinde hasbihal haller

Içimin dökümanından sen çıkıyorsun benden sonra.


Tebrikler

Içtenlikle...